ΣΟΚ !!! Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, ΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ !!! ( Ά ΜΕΡΟΣ )
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ.
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΟΙ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΑΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΔΙΑΒΙΩΝΟΥΝ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ.
ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΞΕΚΙΝΑ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΟ 1827 ΟΠΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΖΥΓΟ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΣΚΛΑΒΩΣΑΝ ΞΑΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΑΝΕΙΑΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΣΤΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΞΕΔΙΠΛΩΝΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Η επιτροπή καθυστέρησε να αναχωρήσει, λόγω έλλειψης χρημάτων για τα έξοδα του ταξιδιού, τα οποία κάλυψε με δάνειο ο Λόρδος Βύρων.
Στις 26 Ιανουαρίου 1824, ο Ιωάννης Ορλάνδος και ο έφθασαν στην αγγλική πρωτεύουσα και ύστερα από έντονες διαπραγματεύσεις, στις οποίες πήραν μέρος και μέλη του Φιλελληνικού Κομιτάτου, συνομολόγησαν ένα δάνειο 800.000 λιρών με τον οίκο Λόφναν (9 Φεβρουαρίου 1824).
Το δάνειο είχε τόκο 5%, προμήθεια 3%, ασφάλιστρα 1,5% και περίοδο αποπληρωμής 36 χρόνια.
Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα.
Όμως, το ποσό που έφθασε στην επαναστατική διοίκηση ήταν μόλις 298.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού (472.000 λίρες) και από αυτό παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια, 2.000 ως προμήθεια και άλλες δαπάνες.
Στις 31 Ιουλίου 1824, το Βουλευτικό αποφασίζει τη σύναψη και νέου δανείου, λίγες εβδομάδες μετά την καταστροφή της Κάσου και των Ψαρών κι ενώ η Επανάσταση βρίσκεται σε κρίσιμο στάδιο.
Το δεύτερο δάνειο ανέλαβε ο τραπεζιτικός οίκος των αδελφών Ρικάρδο με ονομαστικό κεφάλαιο 2.000.000 λιρών (26 Ιανουαρίου 1825). Τη διαπραγματευτική ομάδα αποτελούσαν και πάλι οι Λουριώτης και Ορλάνδος.
Όπως και στο πρώτο δάνειο, το καθαρό ποσό περιορίστηκε στις 816.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 55% του ονομαστικού (1.100.000) και από αυτό παρακρατήθηκαν 284.000 λίρες για προκαταβολή τόκων δύο ετών, χρεολύσια, προμήθεια και άλλες δαπάνες.
ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΓΑΛΙΑ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
6 ΙΟΥΛΙΟΥ 1827
Στη συνθήκη του Λονδίνου στις 6 Ιουλίου 1827 οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία,Γαλλία,Ρωσία),παρακινούμενες από την επιθυμία ενίσχυσης της επιρροής τους στα Βαλκάνια,αποφάσισαν την ειρήνευση στην Ελλάδα προτείνοντας παράλληλα στον Σουλτάνο Μαχμούτ Β΄ την παραχώρηση ανεξαρτησίας στους Έλληνες. [1] ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΑ ήταν μία απόφαση που ΘΑ άλλαζε τα δεδομένα του ελληνικού ζητήματος και ΘΑ οδήγουσε τελικά στην ίδρυση του Ελληνικού Κράτους
Άρθρο. Ι. Οι Αναθέτουσες Δυνάμεις προσφέρουν τη διαμεσολαβηση τους στην Οθωμανική Πορφύρα, με σκοπό την πραγματοποίηση συμφιλίωσης μεταξύ αυτής και των Ελλήνων. Αυτή η προσφορά διαμεσολάβησης γίνεται στην εξουσία αυτή αμέσως μετά την επικύρωση της παρούσας Συνθήκης, μέσω κοινής δήλωσης, υπογεγραμμένης από πληρεξούσιους των συμμαχικών δικαστηρίων της Κωνσταντινούπολης· και, ταυτόχρονα, ζητείται άμεση ανακωχή προς τα δύο διαγωνιστικά μέρη, ως προκαταρκτική και απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης.
Βάσεις διακανονισμού.2. Ο διακανονισμός που προτείνεται στην οθωμανική ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ στηρίζεται στις
ακόλουθες βάσεις:
2.1 Η Ελλάδα θα αποτελέσει Μετόχι (ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ της Τουρκίας) και θα Αποτίσει φόρο τιμής.
Διορισμός Ελληνικών Αρχών.2.2 Οι Έλληνες θα ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ κάτω από τον Σουλτάνο, κατά συνέπεια θα καταβάλλουν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ετήσιο φόρο τιμής, το ύψος του οποίου θα καθορίζεται, με ΤΗΝ κοινή συμφωνία.
2.3 Προκειμένου να επιτευχθεί πλήρης διαχωρισμός μεταξύ των ΛΑΩΝ των δύο εθνών και να αποφευχθούν οι συγκρούσεις που θα ήταν αναπόφευκτες συνέπειες ενός τόσο παρατεταμένου αγώνα, οι Έλληνες θα γίνουν κάτοχοι όλης της τουρκικής περιουσίας που βρίσκεται είτε στην Ήπειρο, είτε στα νησιά της Ελλάδας, υπό την προϋπόθεση της αποζημίωσης των πρώην ιδιοκτητών, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ.
ΠΟΥ ΣΗΜΕΝΕΙ: Οι Έλληνες θα γίνουν Κάτοχοι όλης της Τουρκικής περιουσίας ΜΕ την πληρωμή της αποζημίωσης, (ενοικιαστηριου) είτε με ετήσιο ποσό που θα προστεθεί στο φόρο τιμής, ή από κάποια άλλη ρύθμιση της ίδιας φύσης.
Λεπτομέρειες
του Διακανονισμού και των Ορίων που θα διευθετηθούν με διαπραγμάτευση.
Άρθρο 3.
Οι λεπτομέρειες του παρόντος Διακανονισμού, καθώς και τα όρια του εδάφους στην Ήπειρο και ο ορισμός των Νήσων του Αρχιπελάγους στα οποία εφαρμόζεται η παρουσα συνθηκη, διευθετούνται με διαπραγμάτευση που θα συναφθεί στο εξής μεταξύ των Υψηλών Δυνάμεων και των Δύο Διαγωνιζόμενων Μερών.
Ειρήνευση της Ελλάδας.Άρθρο IV.
Οι Συμβαλλόμενες Δυνάμεις δεσμεύονται να συνεχίσουν το ευεργετικό έργο ειρήνευσης της Ελλάδας, βάσει των ορων που καθορίζονται στα προηγούμενα άρθρα και να εφοδιάσουν, χωρίς τη μικρότερη καθυστέρηση, τους εκπροσώπους τους στην Κωνσταντινούπολη με όλες τις οδηγίες που απαιτούνται για την εκτέλεση της Συνθήκης τις οποίες υπογράφουν τώρα. Οι Αναθέτουσες Δυνάμεις συμμετέχουν στην άσκηση των εργασιών χαιρετισμού της
Ίσα πλεονεκτήματα που πρέπει να παρέχονται σε όλα τα έθνη.
Άρθρο V.
Οι Αναθέτουσες Δυνάμεις δεν θα επιδιώξουν, στις παρούσες Ρυθμίσεις, καμία αύξομιωση της επικράτειας, ‘(ΑΥΞΗΣΗ ΣΥΝΟΡΩΝ) οποιαδήποτε αποκλειστική επιρροή ή οποιοδήποτε εμπορικό πλεονέκτημα για τους υπηκόους τους, το οποίο οι υπήκοοι κάθε άλλου έθνους δεν μπορούν να αποκτήσουν εξίσου.
Οι Αναθέτουσες Δυνάμεις προσφέρουν τη διαμεσολαβηση τους στην Οθωμανική Πορφύρα, με σκοπό την πραγματοποίηση συμφιλίωσης μεταξύ αυτής και των Ελλήνων. Αυτή η προσφορά διαμεσολάβησης γίνεται στην εξουσία αυτή αμέσως μετά την επικύρωση της παρούσας Συνθήκης, μέσω κοινής δήλωσης, υπογεγραμμένης από πληρεξούσιους των συμμαχικών δικαστηρίων της Κωνσταντινούπολης· και, ταυτόχρονα, ζητείται άμεση ανακωχή προς τα δύο διαγωνιστικά μέρη, ως προκαταρκτική και απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης.
2. Ο διακανονισμός που προτείνεται στην οθωμανική ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ στηρίζεται στις
ακόλουθες βάσεις:
2.1 Η Ελλάδα θα αποτελέσει Μετόχι (ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ της Τουρκίας) και θα Αποτίσει φόρο τιμής.
2.2 Οι Έλληνες θα ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ κάτω από τον Σουλτάνο, κατά συνέπεια θα καταβάλλουν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ετήσιο φόρο τιμής, το ύψος του οποίου θα καθορίζεται, με ΤΗΝ κοινή συμφωνία.
2.3 Προκειμένου να επιτευχθεί πλήρης διαχωρισμός μεταξύ των ΛΑΩΝ των δύο εθνών και να αποφευχθούν οι συγκρούσεις που θα ήταν αναπόφευκτες συνέπειες ενός τόσο παρατεταμένου αγώνα, οι Έλληνες θα γίνουν κάτοχοι όλης της τουρκικής περιουσίας που βρίσκεται είτε στην Ήπειρο, είτε στα νησιά της Ελλάδας, υπό την προϋπόθεση της αποζημίωσης των πρώην ιδιοκτητών, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ.
ΠΟΥ ΣΗΜΕΝΕΙ: Οι Έλληνες θα γίνουν Κάτοχοι όλης της Τουρκικής περιουσίας ΜΕ την πληρωμή της αποζημίωσης, (ενοικιαστηριου) είτε με ετήσιο ποσό που θα προστεθεί στο φόρο τιμής, ή από κάποια άλλη ρύθμιση της ίδιας φύσης.
του Διακανονισμού και των Ορίων που θα διευθετηθούν με διαπραγμάτευση.
Άρθρο 3.
Οι λεπτομέρειες του παρόντος Διακανονισμού, καθώς και τα όρια του εδάφους στην Ήπειρο και ο ορισμός των Νήσων του Αρχιπελάγους στα οποία εφαρμόζεται η παρουσα συνθηκη, διευθετούνται με διαπραγμάτευση που θα συναφθεί στο εξής μεταξύ των Υψηλών Δυνάμεων και των Δύο Διαγωνιζόμενων Μερών.
Άρθρο IV.
Ίσα πλεονεκτήματα που πρέπει να παρέχονται σε όλα τα έθνη.
Άρθρο V.
Οι Αναθέτουσες Δυνάμεις δεν θα επιδιώξουν, στις παρούσες Ρυθμίσεις, καμία αύξομιωση της επικράτειας, ‘(ΑΥΞΗΣΗ ΣΥΝΟΡΩΝ) οποιαδήποτε αποκλειστική επιρροή ή οποιοδήποτε εμπορικό πλεονέκτημα για τους υπηκόους τους, το οποίο οι υπήκοοι κάθε άλλου έθνους δεν μπορούν να αποκτήσουν εξίσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια